“Een Goeroe is volgens deze lezing iemand die de wereld van de goden kan binnentreden en na terugkomst zijn wijsheid met de mensen deelt. Een Goeroe is dus een voertuig om met de wereld van de goden in contact te komen.”
http://nl.wikipedia.org/wiki/Goeroe
Ik hou van schrijven, om gedachtes om te zetten tot tekens op papier, zodat ik het met anderen kan delen. Om anderen iets te leren, over mijzelf, over mijn werk, of over andere onderwerpen die mij interesseren. En hopelijk anderen dus ook!
Na mijn afstuderen ben ik op zoek gegaan naar manieren om en middelen om in te kunnen schrijven. Daar is onder andere deze website uit voort gekomen. Maar ik kan mijzelf al eens vermoeien met mijn eigen gedachten, dus dat wil ik een ander al helemaal niet continu aandoen. Vanuit mijn brede interesse in de gezondheidszorg ben ik daarom op zoek gegaan naar organisaties die een magazine uitbrengen en daar schrijvers voor zoeken. Op die manier kan ik kennismaken met andere gezondheidsthema’s, om daar kennis over op te doen en deze weer te verspreiden. Niet alleen maar mijn gedachten, maar ook harde feiten en meningen van anderen. Niet geheel oninteressant zou ik zeggen 🙂
In september 2010 kwam ik terecht op de website van de Angst, Dwang en Fobie (ADF) Stichting met op de hoofdpagina een vacature voor hoofdredacteur. Een korte mail met mijn cv in de bijlage resulteerde in een positief telefoongesprek waarbij ik uitgenodigd werd voor een kennismaking. Die dag had ik geluk. Want die ochtend was ik ook gebeld door Alzheimer Nederland of ik bij hen aan de slag wilde. Drie weken later. Voor 32h in de week. En ik had ja gezegd.
Hoofdredacteur zijn voor een blad dat vier keer per jaar uitkomt kost gemiddeld genomen niet veel tijd. Maar als er een deadline aan komt, is het druk. En als ik werk lever, vrijwilligerswerk of betaald, dan moet het goed zijn, dan moeten mensen het gevoel hebben dat het met veel liefde is gemaakt (geschreven, in dit geval). En dat kan ik niet combineren met een fulltime baan (ja, 32h wordt nog gezien als fulltime. In ieder geval wel als ik enquêtes invul…).
Dus ik ging kennismaken met de ADF Stichting, maar niet als aanstaande hoofdredacteur, maar met het idee om stukken te schrijven. Een soort freelance redacteur, op vrijwillige basis. Goed voor mijn netwerk, mijn kennis en cv. In tegenstelling tot de meeste medewerkers van de ADF Stichting, heb ik nooit te maken gehad met een angst-, dwangstoornis of fobie, mijn hoogtevrees daar gelaten. Mijn eerste column ging dan ook over hoe ik als buitenstaander tegen deze ziektebeelden aankijk: De blik van een buitenstaander. Dat vroeg om meer. Na publicatie sprak ik af om een artikel te schrijven over angst, dwang of fobie bij allochtonen, een groep die mij vanuit mijn huidige werk zeer interesseert.
Het was even wachten, maar eind juni werd er een proefschrift gepubliceerd over de toegankelijkheid van de zorg voor allochtonen met een angststoornis of depressie. Dat kwam als geroepen! De ADF Stichting zag er ook een mooi artikel uit voort vloeien en vroeg mij deze promovendus te interviewen. En dat heb ik dan ook gedaan. Tussen de grachten in Amsterdam zette ik mijn voicerecorder aan om deze man aan een grondig verhoor te onderwerpen. Een zeer interessant interview van ruim een uur, met verrassende conclusies. Ook verrassend was het einde, toen ik erachter kwam dat de recorder maar drie seconden van het hele interview had opgenomen. Vanaf het moment dat ik naar buiten liep had ik pen en papier in de hand om alles op te schrijven wat ik me kon herinneren (en dat was nog best veel!). In anderhalf uur tijd het grootste deel uitgetypt tot een mooi artikel en verstuurd aan de geïnterviewde. Een dezer dagen gaat deze ruwe diamant naar de ADF Stichting voor de laatste feedback, en waarschijnlijk zal mijn juweeltje het derde kwartaal van dit jaar worden gepubliceerd.
Deze zoektocht is hopelijk het begin van vele publicaties over uiteenlopende onderwerpen. Ik kijk uit naar mijn volgende reis naar de wondere wereld van de wetenschap, om na terugkomst mijn wijsheid met jullie te delen. Zoals het een echte Goeroe betaamt.
En mocht je ook een gezondheidsorganisatie kennen die een schrijver zoekt…
Help mij dan die communicatie Goeroe te worden die ik zo graag wil zijn!