Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. Souvenirs met ‘I love Rio’ erop. Magneetjes, sleutelhangers, t-shirts, bordjes, badlakens etc. En hoewel ik niet zo snel zal zeggen dat ik van een stad hou, wil ik zeker nog eens terug! Want Rio heeft het allemaal: stranden, restaurants, historie en kunst, een goed nachtleven (naar horen zeggen), vriendelijke mensen en prachtige uitzichtspunten. En wij hebben slechts het topje van de ijsberg gezien.
05-03: Aankomst
Om half negen werden we letterlijk het busje uitgegooid, twee blokken te vroeg maar dat maakte de chauffeur geen bal uit. Dus we moesten uiteindelijk toch nog een stukje lopen. Een zeer onvriendelijke man, in tegenstelling tot alle andere Brazilianen die we al hebben ontmoet. Tien minuten later kwam Neco, de eigenaar van onze accomodatie thuis. We hadden een kamer in zijn appartement en mochten gebruik maken van alle faciliteiten. We zaten vijf minuten lopen vanaf het beroemde Copacabana strand en dichtbij een supermarkt en metrostation. Ideaal dus!
We aten nog even een hamburger met acai-sapje bij BigBi en gingen toen snel naar bed.
06-04: Centrum en Santa Teresa
Vanochtend gingen we met de metro op pad naar het centrum van Rio, zo’n 20 minuten verderop. Er stonden drie dames in rode tshirts klaar om ons op te vangen en ons het centrum van Rio te laten zien. De stad is groot, maar heeft ontzettend veel mooie plekjes en imposante gebouwen. We liepen langs de oudste kerk, oudste (en duurste!) bakker en koloniaal paleis waar onze gids in geuren en kleuren vertelde over de geschiedenis van de stad. Hoe de dochter van de koning tijdens zijn afwezigheid een belangrijk document tekende dat zorgde voor de vrijheid van alle slaven. Hoe de stad toen op de kop werd gezet, omdat de rijkelui ineens geen slaven meer hadden en de slaven geen in- en onderkomen. De bevolking keerde zich tegen het Koninklijk huis, waarna ze allemaal zijn gevlucht naar Franrkijk. Aangezien al het mooie, vlakkeland al bezet was door de rijken, zochten de ‘slaven’ hun toevlucht in de jungle, in de heuvels. En zo zijn de favela’s ontstaan die wij vanaf verschillende plaatsen in de stad konden zien liggen. Erg interessant dus. Daarna volgde een plein met de grootste bibliotheek, een theatergebouw en het gemeentehuis. Als laatste volgden de bekende trappen, Excadaria Selaron. Ontworpen door de Chileense kunstenaar Jorge Selaron, die 23 jaar lang door de hele wereld tegeltjes verzamelde en deze in de trappen verwerkte. We vonden er drie uit Nederland en hadden hier gerust nog een paar uur rond kunnen kijken. We sloten de wandeling af met het traditioneel Braziliaanse gerecht Feijoada, wat bestaat uit rijst, bonen met vlees, cassavemeel, iets groens (?) en sinaasappel.
Daarna brachten we wat tijd door in de artistieke wijk Santa Teresa, waar op een uitzichtspunt na niet zoveel te doen was. We gingen terug naar het centrum om geld te pinnen, maar dat lukte weer eens niet dus konden we helaas niet de zonsondergang bekijken vanaf de Suikerbroodberg. Dus werd het een ander plekje, op de rotsen tussen Copacabana en Ipanema strand in. De rotsen waren superwarm en hier hebben we een tijdje gezeten. Daarna is Tijl alsnog geld gaan pinnen en heeft wel vijf kilometer gelopen om alle banken te proberen. Anderhalf uur later was hij eindelijk terug, na een pintransactie waar hij zelfs voor moest betalen. In heel Brazilie nog geen problemen gehad, erg raar dat in een grote stad als Rio het ineens weer lastig is.
07-04: Christusbeeld
Vanochtend zijn we naar het Christusbeeld bovenop de Corcovado berg geweest. Gelukkig hoefden we de berg niet zelf te beklimmen maar bracht een tram en daarna een lift en roltrappen ons naar de top. Vanaf hier hadden we uitzicht over de stad, helaas was het wat mistig. Ook hier zagen we weer de kleine aapjes in de bomen, afwachtend of een toerist misschien wat te eten gaf. Een had zelfs kleintjes op zijn rug.
’s middags spraken we af met Terry en Lily, zij gingen ’s avonds na een half jaar reizen weer naar huis. We aten een burger, liepen over de boulevard van Copacabana en bezochten het fort. Stelde zelf niet zoveel voor, maar het uitzicht over het strand van Copacabana was de 2 euro entree wel waard. Eigenlijk wilden we ook nog naar de Suikerbroodberg, maar aangezien de top van de berg omgeven was door wolken had dat weinig zin. We dronken nog een biertje en namen afscheid. Het regende inmiddels dus wij bleven de rest van de avond lekker binnen.
08-04: Suikerbroodberg
Op hoop van goede zegen dat het vandaag wel mooi weer zou zijn, gingen we naar de Suikerbroodberg. Twee kabelbanen brachten ons naar de top van de steile berg. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over de stad en diverse stranden, soms even in het wit gehuld door de wolken die voorbij dreven. Een must-do voor iedereen die ooit Rio bezoekt. Daarna gingen we terug naar het appartement, moe van alle indrukken die Rio op ons had gemaakt.
09-04: Naar Buzios
We lieten Rio in de regen achter, om in een nog regenachtiger Buzios aan te komen. Het was een lange dag. We moesten met een metro en bus naar de busterminal van Rio en daar anderhalf uur op de bus wachten omdat de eerste vol was. De rit zelf duurde ook ruim drie uur. Gelukkig werden we al verwacht in onze pousada. We gingen uit eten aan het strand en vielen daarna in een diepe slaap. Onze laatste week is aangebroken. Eindelijk vakantie! 😉
3 pings