Hoi An was al een stuk benauwder dan het noorden, maar Ho Chi Minh City (voor 1975 heette de stad Saigon) is helemaal warm en benauwd. Onze guesthouse bleek zich middenin het uitgaansleven te bevinden, maar wel verborgen in een steegje. Lekker rustig en stil dus. Ideaal om oud en nieuw te vieren! De stad zelf was druk en chaotisch. Overal liepen mensen en reden scooters. Bars en restaurants streden om de hardste muziek.
Oud en nieuw
Hoewel Vietnamezen hun eigen nieuwjaar, Tet, eind januari vieren, vinden ze ons nieuwjaar toch ook een goede reden om een feestje te vieren. Ze kwamen massaal met het hele gezin op de scooter naar HCMC om naar het vuurwerk te kijken. De eens zo drukke straten stonden vol met zitjes en mensen en scooters liepen hutje mutje door de straten. Wij vonden de perfecte plek om naar het vuurwerk te kijken, met goed uitzicht op de Bitexco toren en mooie reflectie in het water. We moesten nog 2 uur wachten en praatten met een paar Vietnamese studenten die naast ons zaten.
Toen het zover was, hoorden we vuurwerk maar we zagen niks! Wat bleek, ze hadden een andere locatie gekozen. We verplaatsten ons snel om er toch nog iets van te kunnen zien. Na 15 minuten was het over en iedereen begon gelijk te lopen en te rijden. Alsof de stad ineens weer begon te leven. Het was complete chaos! Terwijl we wachtten tot de grootste drukte voorbij was, wensten de Vietnamezen ons spontaan een ‘happy new year’ en wilden met ons op de foto.
Rustig dagje
Op nieuwjaarsdag hebben we lekker uitgeslapen en ons plan voor de Mekong Delta gemaakt. ’s Avonds hebben we HCMC te voet verkend. Het is een grote stad en overal hangt kerstverlichting. We zagen een paar mooie gebouwen en indrukwekkende hoge torens. We besloten een drankje te doen op een van de torens tijdens zonsondergang. Het restaurant bevond zich op de 23e etage. Het uitzicht was het hele dure biertje (90.000 ipv 20.000 dong) wel waard. Het is leuk om hier een dagje rond te kijken, maar dat is voor ons dan ook meer dan genoeg.
Cu Chi tunnels
De 3e dag gingen we een toer naar de Cu Chi tunnels. Deze bevinden zich middenin de jungle, 2 uur rijden naar het noorden. Hier zochten de Vietnamezen bescherming tegen de Amerikanen. Sommigen leefden 15 jaar lang onder de grond! Het netwerktunnel is uitgebreid en goed doordacht. Het bevat 3 lagen, een om te leven, een om te verstoppen en een om te vluchten. Mocht de ingang ontdekt worden, hadden ze verschillende vallen en routes om de Amerikanen om de tuin te leiden. Zoals een luik met daarin een giftige slang. Als je die per ongeluk opende… Ook in de jungle plaatsten ze lugubere vallen, want ze hadden niet genoeg munitie om Amerikanen op die manier te bestrijden. Een interessante plek om te bezoeken.
We kwamen rond 14 uur terug om vervolgens verder te reizen naar de Mekong Delta.
8 pings
Naar het reactie formulier ↓