Dit reisverslag gaat over de plekken die we in centraal Vietnam hebben bezocht: Dong Hoi, Paradise cave en Hoi An. Maar eerst over ons avontuur met de nachttrein.
Nachttrein
Het is meestal een hele beleving om in een ander land met de trein te reizen. Zo ook deze keer. We hadden de duurste klasse geboekt, een cabin met 4 ‘zachte’ bedden. Je raadt het al: zacht waren ze niet. Tijl kon niet eens gestrekt liggen. Dat, plus dat onze cabingenoten allebei snurkten en het enorm warm was, maakte dat we niet echt uitgerust aankwamen in Dong Hoi. We arriveerden na zo’n 8 uur volgens schema, dat kunnen ze dan weer wel 😉
Paradise cave
Onze chauffeur stond ons al op te wachten en reed ons in 1,5 uur naar Paradise cave in Phong Na National Park. Toen de groep compleet was beklommen we 526 traptreden naar de ingang van de grot. Deze is pas in 2005 ontdekt. De 1e kilometer was verlicht en prachtig. We keken onze ogen uit en bleven maar foto’s maken. Aan het einde van het aangelegde pad deden we onze helmen met hoofdlampjes op en nam de gids ons mee het pikkedonker in. We zagen heel wat andere toeristen jaloerse blikken naar ons werpen 😉
We liepen door het donker en bewonderden de mooiste stalagmieten en stalactieten. Na 4 kilometer lunchten we, een flinke bak met rijst, groenten en vlees. Dat had de porter voor ons meegedragen. Er was een eenvoudige toilet, een vuilniszak gevuld met snippers. Die nam de porter op de terugweg weer mee de grot uit. Het laatste stukje nam ik de kajak en Tijl zwom, tot we echt niet verder konden. Het is hier winter en daardoor staat het water te hoog. In de zomer kan je tot 7 km komen van de in totaal 32. We liepen dezelfde route terug. Een ervaring om niet meer te vergeten. De chauffeur bracht ons terug naar Dong Hoi voor een welverdiende goede nachtrust.
Hoi An
We namen een trein en lokale bus en arriveerden 6,5 uur later in Hoi An. Zonder paspoorten… Die waren ze vergeten terug te geven bij het uitchecken. Maar iedereen verzekerde ons dat we ons geen zorgen hoefden te maken, het werd allemaal geregeld…
We waren nog erg moe en vielen in slaap. Om 19 uur werden we in het pikkedonker wakker: de elektriciteit was uitgevallen. We aten daarom simpel in onze ‘villa’ en gingen op tijd naar bed. De volgende dag gingen we op de fiets naar het strand. Die fietsen zijn inderdaad qua maat veel te klein en mijn as was gebroken dus fietsen is hier niet echt relaxed. ’s Middags hadden we kookles. We maakten verschillende lokale gerechten: 2 soorten loempia’s, gebakken noedels, noedelsoep en rijstpannenkoek. En mochten het daarna ook zelf opeten. We kregen de recepten mee dus wie weet gaan we in Nederland nog eens een poging wagen. Toen we terugkwamen waren onze paspoorten ook goed aangekomen. Gelukkig.
Die avond en de volgende dag slenterden we door Hoi An. Het is hier erg toeristisch en druk, maar de Old Town is sfeervol. Er hangen honderden gekleurde lampionnen, bootjes varen over de rivier, winkeltjes verkopen souvenirs en kleding en de bars en restaurants nodigen je uit voor een hapje of drankje.
3 pings