Ik zie er nu al tegenop… Slechts een jaar geleden studeerde ik af aan de Universiteit Utrecht, een Masterdiploma Wetenschapscommunicatie op zak. Toen begon de zoektocht. Nouja, toen, eigenlijk al een aantal maanden daarvoor, want ik snakte ernaar de arbeidsmarkt op te gaan. Dus hoe eerder ik begon met zoeken, hoe eerder ik die baan zou vinden. Dacht ik… Op die manier hoopte ik ook de grote massa afstudeerders voor te zijn en zo meer kans te maken. Maar helaas, toch uiteindelijk drie maanden moeten zoeken. Tientallen sollicitatiebrieven en enkele gesprekken later werd ik gebeld door Alzheimer Nederland, of ik na mijn stage toch bij hun aan de slag wilde. Waar ik eerst niet wist wat ik met al mijn vrije tijd aan moest, waren nu de drie laatste vakantieweken binnen no-time voorbij.
Gelukkig belden ze, want van alle middelen die ik had ingezet – vrienden en familie, vacaturesites, websites van organisaties – heeft er dus maar één de doorslag gegeven: de goede indruk die ik had achtergelaten tijdens mijn afstudeerstage.
Ik werd aangenomen als projectmedewerker, maar zoals het met projecten nou eenmaal werkt, zit er een begin en een einde aan. En dat einde komt nu al snel in zicht. Dus de zoektocht naar een baan is opnieuw begonnen. Ik weet nu wel beter wat ik wil dan een jaar geleden: projectwerk of in de communicatie, het liefst als combinatie, in een gezondheidsorganisatie waarbij ik niet in een hokje van 1×1 wordt gestopt. Kortom, er moet voldoende ruimte zijn voor (persoonlijke) ontwikkeling en denken in de breedte. Daarnaast zoek ik een baan met een grote mate van verantwoordelijkheid. Ik wil graag die verantwoording nemen, mijn eigen keuzes maken en daarvan leren. En mijn laatste twee eisen: maximaal een uur reistijd en minimaal een jaarcontract. Dit laatste, omdat ik graag samen met mijn vriend een groter huisje wil kopen: daar is een vast dienstverband of een intentieverklaring voor nodig. Maar natuurlijk is alles onderhandelbaar 🙂
Ik heb op internet gezocht naar gezondheidsorganisaties waar ik graag bij wil werken, en heb deze toegevoegd aan mijn favorieten. Elke vrij(e)dag klik ik mij door deze map heen op zoek naar die ene droombaan. Verder zoek ik op www.indeed.nl: een verzamelwebsite waar ik alle vacatures die er zijn eigenlijk wel op kan vinden. Ik maak fanatiek gebruik van mijn netwerk, zowel privé als zakelijk en zowel offline als online. Mijn nieuwe wapen: sociale media. LinkedIn, Twitter, Facebook met de app BeKnown… Het is al eens gebeurd dat ik via twitter een potentiële droombaan tegen kwam, dus ook daar ben ik actief op zoek.
Het enige verschil met mijn zoektocht van vorig jaar is dat ik nu ruim een jaar werkervaring heb. Wat jammer genoeg nog steeds hetzelfde is gebleven, is de reactie ‘een andere kandidaat paste beter in het profiel’… Daar moet verandering in komen!
Ik ga stug door met mijn zoektocht en blijf de middelen die ik hiervoor gebruik steeds effectiever inzetten. Ooit zal er een vacature tussen zitten waarbij IK voor velen ‘die andere kandidaat’ ben.