Donderdag 4-12: Arequipa
We lieten onze grote backpacks achter in het hostel Posada de Jerusalen. Je gaat met een trap omhoog en komt dan bij een soort binnenpleintje waar alle kamers op uitkomen, heel schattig. Om 8h ging er eindelijk een cafe open waar we konden ontbijten. Daarna hebben we rondgewandeld door Arequipa. Deze stad ligt tussen een aantal vulkanen in en de meeste gebouwen zijn gemaakt uit wit vulkaangesteente. Vooral het Plaza de Armas was erg gezellig. Om 11h waren we terug bij het hostel om in te checken en even te ontspannen, onze spullen uit te zoeken en het vorige reisverhaal te schrijven. Om 15h was er een free walking tour, net als in Cusco gegeven door een student. We zagen hele andere straatjes dan in de ochtend en dat gaf ons een veel beter beeld van de stad. In een kerk zagen we nog een schilderij van het laatste avondmaal. Wat we al eerder zagen, is dat ze hier het katholieke geloof mixen met het Andean geloof. Dus op tafel lag een gebakken cavia, pepers en geen wijn maar de lokale drank chicha.
We ontmoetten tijdens de wandeling ook twee jongens uit Nederland, waarmee we ’s avonds in een superdeluxe restaurant belandden die speciaal voor ons de deuren openden. Daar probeerden we twee lokale gerechten uit, cavia en gevulde rode pepers. Beiden was lekker, maar van de cavia heb ik alleen een klein hapje geproefd. Vind dat toch wel een beetje zielig want heb ze zelf als huisdier gehad.
Vrijdag 5-12: Op naar Colca Canyon
Vanochtend zijn we naar de lokale markt van Arequipa gegaan, die was vergelijkbaar met Cusco. Veel kraampjes met eten, drinken en hebbedingen. Daarna zijn we naar een museum geweest over Juanita, het mooie meisje van Ampato. Zij is in 1995 ontdekt op de top van de Ampato vulkaan. Ze was nog maar 13 of 14 jaar oud en is waarschijnlijk geofferd aan de berg. Haar lichaam is door de kou en luchtvochtigheid zo goed bewaard gebleven dat deze tentoongesteld wordt in het museum. Naast Juanita zijn er nog meer kinderlijkjes gevonden op verschillende bergen in deze regio. Erg indrukwekkend allemaal.
Daarna onze backpacks opgehaald en gelukkig waren er nog twee plekjes in de lokale bus naar Cabanaconde, de plek om de Colca Canyon te bezoeken. De rit duurde zes uur lang en vanwege de verkiezingen hebben er heel wat mensen een betoog gehouden onderweg. Wat ook opvallend is, is dat je buskaartje wel vijf keer wordt gecontroleerd. Erg omslachtig allemaal. Hoe verder we kwamen, hoe drukker de bus werd met lokale mensen die in- en uitstapten. In het donker kwamen we aan en ontmoetten Benjamin weer, de Engelsman. Veel toeristen reizen dezelfde route. Na een grote pizza verbleven we de nacht in het gezellige hostel Pachamama.
Zaterdag 6-12: Naar beneden de canyon in
Toen we eindelijk de goede bus hadden gevonden gingen we om 7h op weg naar het uitzichtspunt Cruz del Condor. Hier zou je veel, en van dichtbij, condors kunnen spotten. Helaas. Wij zagen er maar drie van veraf. De beste die we zagen, was nog wel vanuit de bus. Onze verwachtingen voor deze plek waren duidelijk iets te hoog. Om 10h startten we samen met Benjamin onze trekking de Colca Canyon in. Het zou makkelijk zijn, dus we deden dit individueel en niet met een georganiseerde tour. We vonden het goede pad en de eerste drie uur van de ‘wandeling’ was afdalen langs een berg. Pittig voor de knieen! Hoe verder we kwamen, hoe warmer het werd. Ik voelde me niet helemaal lekker, waarschijnlijk door de combinatie warmte en niet zoveel gegeten. Na een kop soep knapte ik weer op en liepen we nog 5h om bij onze slaapplek te komen. Onderweg ontmoetten we een vriendelijke man van rond de zestig, Juan. Hij woonde een dorpje verder en liep een stuk met ons mee. We hadden een leuk gesprek met onze nieuwe ‘amigo’ en hij gaf ons een vrucht genaamd pajack. Dit ziet eruit als een grote snijboon, met witte pluizige vruchten erin. Het smaakte erg lekker.
Na 8h lopen kwamen we bezweet en vermoeid aan in een klein dorpje met hostels en zwembaden. We kozen er een uit, namen een duik, ontmoetten de Nederlandse jongens uit Arequipa weer en gingen vroeg naar bed.
Zondag 7-12: Lange dag
We stonden vroeg op want om 5h stond er een ezel voor me klaar. Om de Canyon uit te komen, stond ons namelijk een steile klim te wachten. Ik zag dit niet zo zitten dus ging met een ezel, Tijl liep samen met Benjamin. Het is echt ongelooflijk hoe goed de ezels zich kunnen voortbewegen over de zigzaggende steile paadjes vol stenen. Hoe hoger we gingen, hoe meer medelijden ik kreeg met Tijl en Benjamin… Er leek geen einde te komen aan het zigzaggende pad omhoog. Anderhalf uur later was ik boven, de ezels hadden aan een stuk door gelopen zonder te rusten. Tijl en Benjamin kwamen zo’n 40 minuten later boven, echt heel erg knap van ze!
We liepen samen terug naar het dorpje Cabanaconde, haalden onze backpacks op en gingen met de bus van 9h zonder te ontbijten op weg naar Puno. Inmiddels hadden we geen soles meer en was er nergens een pinautomaat, dus het was nog spannend of we het met ons geld gingen redden.
De bus dropte ons in Pampa Canahuas samen met een andere groep toeristen, hier zouden veel bussen van Arequipa naar Puno langs komen. Dat bleek wat ingewikkelder dan gedacht. Het aantal viel tegen, de meeste bussen stopten niet en als ze wel stopten namen ze alleen locals mee, of gingen terug naar waar wij vandaan kwamen. Na 3h wachten besloot de andere groep een bus terug naar Arequipa te nemen. Daarmee werd onze kans op een lift groter en we besloten de gok te wagen. Uiteindelijk na 4h wachten kregen we een lift van een vriendelijke vrachtwagenchauffeur. De route was prachtig en de chauffeur stopte zelfs op de hoogvlakte zodat ik een foto kon maken van de lama’s en alpaca’s. Met zijn drieen zaten we voorin de kabine waar eigenlijk maar plek was voor twee dus dat was wel enigszins oncomfortabel. Hij bracht ons helemaal naar Juliaca, bijna vier uur rijden (zo’n 200 km)! Vandaar namen we met onze laatste centen een bus naar Puno (ongeveer 1 euro pp voor een rit van 50 minuten) om daar te pinnen en de nacht door te brengen. Na een lekkere maaltijd vielen we na deze lange dag in een diepe slaap in bed and breakfast Inca’s Rest.
8-12: Dag dag Peru!
We besteedden de ochtend aan dingen uitzoeken op internet, over onze volgende bestemming en de grensovergang. ’s Middags namen we een bus richting Copacabana in Bolivia. De bus deed er totaal drie uur over en zo’n 8 km voor Copacabana gingen we de grens over. We moesten ons eerst uitschrijven in Peru, dan 200 meter lopen en ons bij een ander kantoortje inschrijven in Bolivia. Dit ging gelukkig vlekkeloos. We zochten een hostel uit in Copacabana, aten in een gezellig restaurantje en gingen naar bed. We zijn in het tweede land van onze reis!
5 pings