04-01: Reisdag naar Isla Chiloe
Met de nachtbus kwamen we in de ochtend aan in Puerto Montt. Hier moesten we van bus wisselen en door naar Ancud, een plaatsje op het eennagrootste eiland van Chili, Isla Chiloe. We waren weer helemaal wakker toen we op de ferrie stonden. Het windje was nog fris, maar om ons heen zwommen duikvogels en vochten zeeleeuwen om een plekje op een boei! Aan het einde van de middag waren we dan eindelijk in Ancud en liepen met backpack en al naar ons hostel (ruim 1 km). Hier hadden we voor het eerst een slaapzaal geboekt, om enigszins op de kosten te besparen. Onze kamergenoten waren twee aardige jongens uit Mexico en de Verenigde Staten. Gelukkig snurkten ze niet 😉
05-01: Pinguins!
Een toer naar de pinguins voor 17.000 pesos per persoon? Dat kan vast goedkoper! We besloten het erop te wagen en ’s ochtends de lokale bus te zoeken. En die vonden we! De rit duurde drie kwartier. Het eiland lijkt een beetje op Engeland; een glooiend landschap met grazende koeien en schapen in de wei, af en toe een roofvogel op een hek en een slingerende asfaltweg. Het enige dat ontbreekt zijn de hoge heggen langs de weg. Twee kilometer vanaf het ‘pinguin’ strand werden we afgezet en liepen het laatste stukje. Het strand zelf was niet al te groot en er waren vier bootmaatschappijen. Tegen onze verwachting in was de eerste het goedkoopst en de laatste het duurst. We kozen voor de goedkoopste, dronken nog snel een kop thee in hun restaurant met uitzicht en gingen toen aan boord. Hier hebben ze een geniale manier voor bedacht: je gaat met zo’n 8 man op een hoog karretje staan en deze rijden ze vervolgens naar de boot. Zo houdt iedereen zijn voeten droog! Toen door de branding heen en op naar de drie eilandjes waar de pinguins hun nesten hebben. We zagen twee soorten pinguins, een zeehond (die eet pinguins), wilde eenden die niet konden vliegen, aasgieren en nog een paar andere vogels. Met 40 minuten waren we weer terug, klommen nog even naar het uitzichtspunt en gingen toen terug naar de bus die ons stipt op tijd weer ophaalde. Een leuke middag gehad en maar de helft uitgegeven dan met een toer waarbij je precies hetzelfde te zien krijgt.
06-01: Castro
Helaas heeft verkoudheid geen boodschap aan plaats noch tijd, dus ik kon er niet aan ontkomen. Ondanks dat toch een bus genomen naar Castro, de grootste plaats op het eiland. Hier staat een Unesco werelderfgoed kerk (een van de velen op het eiland) die niet te missen was. Vlak naast het busstation torende hij boven de huisjes uit met zijn gele en paarse kleuren. Ook zagen we de bekende palafitos huisjes, die een de straatkant heel normaal lijken maar aan de andere kant met palen in het water staan. ’s Avonds dachten we eindelijk ons reisplan voor het zuiden rond te hebben, toen bleek dat de bus die we wilden boeken toch niet de route reed die we dachten. Inmiddels zijn we al ruim een week dingen aan het uitpluizen, maar het hoogseizoen in Chili maakt het ons erg lastig. Veel accomodaties zijn volgeboekt of peperduur (meer dan 100 euro per nacht) en wie wil er nou 34 uur non-stop in een bus zitten… Dus dit was de zoveelste teleurstelling, maar we blijven op zoek naar een andere route. We probeerden zelfs die avond nog een ticket te boeken, en we waren al bijna aan het juichen toen de betaling met de creditcard niet lukte. Nog maar even een stukje gewandeld door Ancud, er is hier zelfs een heus fort. Niet dat het zoveel voorstelt, maar al met al vinden we dat Ancud een erg fijne sfeer ademt.
07-01: Plannen voor het zuiden
Vandaag zijn we naar Puerto Varas gereisd, weer een stukje terug naar het noorden en dus lieten we Isla Chiloe achter ons. Puerto Varas ligt aan een meer met daarachter een indrukwekkende, besneeuwde vulkaan. We liepen als eerste naar het kantoortje van Sky Airline om alsnog het vliegticket te boeken, maar die bleek pas ’s middags weer open te gaan. Dus we brachten onze spullen naar onze slaapaccomodatie (Villa Germana) en gingen weer terug. Na dagen dingen te hebben uitgezocht en veel frustratie later, zijn onze plannen dan eindelijk rond: we vliegen van Puerto Montt naar Punta Arenas, gaan dan naar Puerto Natales en vanaf daar hiken in het prachtige park Torres del Paine. Dan een bus naar Ushuaia waar we een toer boeken inclusief accomodatie. Dit deel van onze reis belooft prachtig, maar ook heel duur te worden 😉
08-01: Saltos de Petrohue
Het beste uitzicht op vulkaan Osorno heb je misschien wel vanaf Saltos de Petrohue. Een klein park met wandelpaden en uitzichtspunten over de rivier en vulkaan. Met een lokale bus waren we er in een uurtje en ondanks mijn snotterneus genoot ik toch van de uitzichten. Een bushalte verder was een groot meer met strand, waar we nog even hebben gezeten. Er waren verschillende watersporters, de een beter dan de ander. Helaas waren er ook hele grote zoemende vliegen die steeds op ons wilden zitten om ons te bijten… Dat was wat minder. De bus bracht ons weer veilig terug. En alsof het niet erger kon, bleek ’s avonds dat we 555 foto- en videobestanden kwijt waren. Om een of andere vage reden was onze usb stick ineens leeg waar ze als back-up op stonden. Toen we de bestanden opnieuw wilden backuppen bleken ze ook van het originele fotokaartje af te zijn. Dus dit was de zoveelste tegenvaller. Tijl heeft tot midden in de nacht geprobeerd de bestanden te herstellen en gelukkig is dit grotendeels ook gelukt.
09-01: Mountainbiken
Toevallig waren Anja en Chris (van de Salkantay trek in Peru) ook in Puerto Varas en we besloten de dag samen door te brengen. We huurden mountainbiken om van Puerto Varas naar Frutillar te fietsen. Nu weten we waarom Nederland zo’n goed fietsland is. Alles is vlak! Dat was hier wel even anders. Het eerste stuk fietsten we over een smal paadje langs het spoor, toen een stuk over een hobbelige gravelweg en toen een asfaltweg. Maar dat was absoluut niet het makkelijkste deel, want deze ging flink omhoog en omlaag. Sommige stukken waren zo lang en steil dat ik moest afstappen. In Frutillar was een vers sapje met kuchen (ja, de Duisters zijn hier geweest) dan ook een ware beloning. De terugweg was zwaar met veel tegenwind, en 66 km later kwamen we moe en voldaan aan in Puerto Varas. We leverden de mountainbikes weer in, en de dame van onze verblijfplaats was zo vriendelijk om ons nog even te laten douchen voor we in het vliegtuig stapten naar Punta Arenas om 21:50h.
PS voor mijn paardenvrienden: 66km te paard is echt veel comfortabeler dan op een mountainbikezadel!
’s avonds namen we het vliegtuig naar Punta Arenas om aan ons zoveelste avontuur te beginnen: hiken in Torres del Paine. Voorlopig hebben we er nog geen genoeg van!
5 pings