Hare Krishna!

Mumbai, Maharastra, India

Helloooooow!!!

Wow, ik ben gewoon goed aangekomen!
We stonden 4.30h ’s nachts op om om ongeveer 5h op Schiphol te zijn. De check-in ging 2h van tevoren open en ik was dan ook een van de eersten. Mijn backpack schoof snel op de band weg. Daarna pap & mams gezien en nog even lekker thee gedronken. De tijd vloog voorbij! Door de douane en eindelijk eens een keertje niet gefouilleerd. Boarding begon om 6.45. Vliegtuig vertrok pas erg laat en moest nog een stuk taxiën, dus we gingen zo’n 20 min. later de lucht in. Tijl stond ergens op een parkeerdeck en heeft me vanuit de slurf nog zien zwaaien, erg grappig! Was een schokkende opstijging. Vliegtuig zat nog niet half vol, dus sommige mensen konden zelfs op drie stoelen liggen! Naast mij zat niemand, maar bij het raampje wel. Lekker taart gehad en drinken want had wel wat honger gekregen. Rustige vlucht gehad en we kwamen dus iets te laat aan. Snel even naar de toilet geweest in Milaan en toen kon ik gelijk aansluiten in de rij om te boarden voor de vlucht naar Mumbai. Dit vliegtuig was groter dan de eerste en een stuk comfortabeler. Opstijgen en landen ging dan ook iets soepeler. We kregen al vrij snel warm eten, echt heerlijke witte vis en iets van een crêpe, vruchtjes en water/sap. We zijn 45 minuten eerder geland dan gepland dus ik was lekker op tijd in Mumbai. En ja, dan begint het avontuur pas eigenlijk…

Dan loop je door een hele lange gang, waar opeens de verlichting uit is. Het ruikt naar verf dus zal wel nieuw zijn. Allemaal bewaking, waar je ook maar kijkt. Degene die naast me in het vliegtuig zat (Daniel, Hongaarse jongen, we hebben veel gekletst) mistte zijn bagage. Gelukkig kwam die van mij als een van de eerste op de band voorbij! Dus gelijk tas klaar gemaakt voor vertrek. Toen kwam ik in een lange rij terecht, maar werd er weer door een mannetje uit gepikt. Ik hoefde blijkbaar niet te wachten. Ik zag geldwisselkantoortjes dus ik ging erheen, maar ze konden alleen maar wisselen met contant geld of traveller cheques. Ik had gelukkig al wat rupees gepind op Schiphol, maar daar hadden ze niet genoeg in cash om mij het bedrag te geven wat ik wilde. Heb het er maar bij laten zitten en ben naar een pre-paid taxi loket gelopen. Taxi naar mijn hotel kostte me 190 rupees (ongeveer 6 a 7 euro). Je krijgt een ticket met een taxinummer erop, en dan moet je buiten de taxi gaan zoeken. Daar staan er dan zo’n honderd…. *Jeej*
Elke taxichauffeur vraagt welk nummer je hebt, maar als je dan niet zijn taxi hebt wijzen ze je maar een kant op (alsof ik zelf niet kan lezen dat het hun nummer niet is). Uiteindelijk taxi gevonden en de man sprak vloeiend Engels en zei dat ik het goed had getroffen. Ik werd in de taxi gezet met mijn spullen, en weg chauffeur… Ik dacht, ja hoor, dat heb ik weer, weg is mijn geld! Maar even later kwam hij gelukkig terug en gingen we alsnog rijden. Dan weet je even niet wat je overkomt… Naast alle kuilen die ontweken moeten worden rijden er tuk-tuks rond, andere taxi’s, auto’s en brommers. Er zijn lijnen op het wegdek, maar niemand die zich er aan houdt. Als er afgeslagen moet worden doen ze dat gewoon en spookrijden is ze ook niet te gek. Met hun hand geven ze aan dat ze voor willen en dat degene naast hun moet afremmen (vaak de iets langzamere tuk-tuks). Overal langs de kant van de weg slapen mensen, en als de auto stopt staan er ineens bedelaars naast je raampje. Toen wist de chauffeur ook ineens niet meer waar ik heen moest en heb ik dat 30x moeten herhalen. Hij wist opeens geen Engelse woorden meer… Maar… Ik ben er uiteindelijk toch gekomen! Hij begon nog moeilijk te doen over de fooi, maar ik heb hem maar iets kleins gegeven en ben snel uitgestapt met mijn spullen. Je betaald namelijk vooraf al incl. een fikse fooi, en ik was niet van plan hem met groot geld te gaan betalen.

Het was inmiddels midden in de nacht toen ik bij de receptie aan kwam waar ik moest tekenen voor mijn verblijf, ik stond inderdaad op de gastenlijst. Een bagagejongen wees me mijn kamer. Overal in de gangen stonden mensen die ‘Hare Krishna’ riepen en daarbij hun handen samen vouwden en knikten. Eenmaal in de kamer wilde hij me iets duidelijk maken maar ik snapte er geen snars van, hij sprak alleen maar Hindi. Hij bleef maar ‘ripa’ roepen. Dat blijkt dus water te zijn en dat heeftie nog voor me gehaald. Kamer was erg schoon en netjes. Schilderijtje van de muur gehaald om mijn klamboe op te hangen, achteraf maar goed ook want er heeft lange tijd een mug bij me in de buurt rond gevlogen. Die zal uiteindelijk wel dood zijn gegaan door de geïmpregneerde klamboe 😛 Onrustige nacht gehad maar had ochtend wel lekker een warme douche. Gelukkig kwam er water uit de douche zodat ik toch de emmer niet hoefde te gebruiken. Uitzicht vanuit mijn raampje is erg mooi, een grote tuin. Het is hier benauwd warm (zo’n 25 graden schat ik) en ik moet zo geld en mijn treinreis naar Kundapura regelen. Lunchen kan ik in het restaurant voor niet al teveel geld.

Zo, volgens mij heb ik nu wel het meeste verteld. Ik ga zo nog even lunchen en geld regelen, en proberen een treinreis te regelen via de receptie. Zie het niet echt zitten nu alweer in een taxi te stappen, dat komt morgen wel.

Ik ga nog even verder genieten van de Indiaanse muziek die hier op staat. Zit bij de receptie in een klein hokje waar 1 pc staat, dat is dan de internetvoorziening…

Dus mensen, ‘Hare Krishna’ en tot het volgende schrijven!