5-daagse trekking in Torres del Paine

10-01: Naar Puerto Natales

Vanochtend rustig aan gedaan, ontbeten en een bus naar Puerto Natales genomen. Daar een bus naar Ushuaia proberen te regelen, maar die moesten we contant betalen en zoveel geld hadden we niet meer in de portemonnee. Pinautomaten zijn hier typisch alleen in het centrum te vinden. Dus eerst maar naar ons hostel, El Sendero, waar we vriendelijk weren ontvangen door een hyperactieve eigenaar. ’s Avonds hebben we boodschappen gedaan, gekookt en de campingspullen bekeken van ons hostel.

11-01: Voorbereiding trekking

Vandaag was een uitzoek- en regeldag. We moesten:

• de bus van Puerto Natales naar Ushuaia regelen
• de toer in Ushuaia bevestigen
• een vliegticket van Ushuaia naar Buenos Aires regelen
• campingspullen zoals een tent, matjes, slaapzakken en kookspullen regelen
• eten en drinken voor de 5-daagse hike aanschaffen
• wandelstokken huren

Het was een drukke dag, alles lukte behalve de vliegtickets. We kochten vooral gedroogd eten zoals ravioli, bouillon, aardappelpuree, gedroogd fruit, havermout en melkpoeder voor het ontbijt.

Het herpakken van onze spullen nam best veel tijd in beslag want we hadden onze backpacks nodig voor de wandeling. Dus die moesten we eerst leeghalen en daarna weer inpakken met alle wandelkleding en campingspullen. We konden de spullen die we niet mee wilden nemen achterlaten in het hostel. Tijl nam als een echte gentleman het meeste gewicht op z’n rug.

12-01: Dag 1 Glaciar Grey

Om zeven uur stonden we klaar om met een minibusje naar het grotere busstation te gaan. Daar was het een drukste van jewelste, want alle bussen naar het national park Torres del Paine vertrekken om half 8. We konden de dagjesmensen met hun kleine rugtasjes (jaloers!) makkelijk onderscheiden van de kampeerders met hun grote backpacks. De bus bracht ons naar Pudeto, vanwaar een hele dure ferry (18 euro pp) ons 20 minuten verder bracht naar het startpunt van onze hike: Paine Grande. Vanaf daar zou het 3 tot 4 uur lopen zijn naar de eerste camping. Suzanne, een Nederlandse dame die al 5 jaar in Chili woonde, trok met ons op. We deden er 4,5 uur over. De route ging over een smal paadje met af en toe modderpoelen en stenen over een vlakte, toen door een bos met verbrande bomen en tenslotte langs een groot meer. De wind was hard en ijzig koud, af en toe spetterde het. Aan het einde werden we getrakteerd op een mooi uitzicht op Glaciar Grey, terwijl er dreigende wolken boven hingen en de zon hier en daar het ijs verlichtte. In het meer dreven ijsschotsen rond. We zetten voor het eerst ons tentje op op de camping, en toen bleek dat de binnentent vocht doorliet. Met vuilniszakken probeerden we alles droog te houden, gelukkig regende het nauwelijks. We hoppten dat we tijdens de rest van de trekking niet in een grote plas kwamen te staan 😉 Tijl is ’s avonds nog naar een hoger uitzichtspunt gelopen met Suzanne, ik besloot mijn energie en spieren te sparen voor de volgende dagen.

13-01: Dag 2 Camping Italiano

We hadden het gelukkig niet koud gehad, maar we lagen niet echt lekker want het matje is veel te dun. Ik slaap altijd op mijn zij, maar dat kon nu niet. We ruimden de spullen op en begonnen om 9h aan de tweede wandeling. Het eerste stuk was dezelfde route terug als op dag 1, maar toch zagen we weer andere dingen. Ik spotte al gelijk een muis op ons pad. De zon kwam af en toe door en hoewel de wind fris was, hadden we best een mooie dag. De tweede helft was nieuw en weer met heel andere uitzichten. Om half zes kwamen we uitgeput bij de camping Italiano aan. Suzanne had helaas ook last van haar knie gekregen. De gratis camping was erg vol en we hadden geluk toen er net iemand weg ging van een mooi, vlak plekje. We kookten onze maaltijd, genoten van het uitzicht op de gletsjer bij de hangbrug en hadden een koude nacht.

14-01: Dag 3 Mirador Britanico

Alweer de derde dag! We stonden op, ontbeten wat en gingen gelijk op pad. Dit keer zonder backpack. Het was een flinke klim naar Mirador Britanico, over rotsige paadjes en door een bos. Soms leek het wel een beetje op klein Zwitserland! Achter ons lag een prachtig blauw/groen meer, naast ons hadden we de gletsjer en voor ons bergtoppen en de Torres. Voor mij was dit het hoogtepunt van de hele trekking. Het was een warme, zonnige dag met weinig wind. We hoorden regelmatig stukken ijs en sneeuw afbbreken van de gletsjer, wat lijkt op onweer. Een heel erg indrukwekkend geluid. Suzanne hebben we helaas al vrij snel achtergelaten omdat ze veel last had van haar knie en het rustig aan ging doen. We waren van 8h15 tot 15h op pad geweest toen we weer terug op de camping waren. Helaas hebben ze hier het beleid dat je maar 1 nacht op een gratis camping mag blijven, dus we moesten onze spullen inpakken en nog verder. We gingen iets over vieren weg en kwamen uiteindelijk om half 8 aan op camping Cuernos. De duurste camping van allemaal, waar we veel moeite hadden om een vlak plekje te vinden. Uiteindelijk belandden we op het kiezelstrand, waar we met de hand alle grote stenen hebben verwijderd. We hadden een prachtig uitzicht op het meer, maar beseften ons ook dat we geen beschutting hadden van bomen…

15-01: Dag 4 Storm!

Het was nog pikkedonker toen we wakker werden van ontzettend harde wind. Onze tent ging echt van links naar rechts en we hoorden mensen schreeuwen op het strand. Waarschijnlijk hadden ze een kapotte tent of waren ze de tent aan het afbreken. Ons tentje leek het vol te houden, maar echt slapen deden we niet meer. We moesten de tent ook regelmatig tegenhouden om te voorkomen dat de stokken braken. We ontbeten in de tent en pakten onze tassen in. Toen snel eruit en als eerste de stokken eruit gehaald. Vorzichtig de haringen uit de grond, de tent nat en zanderig opgevouwen, in een tas gepropt en snel beschutting gezocht. Ik was net op tijd, maar Tijl kreeg de volle laag en werd met backpack en al opgetild door de wind en 4 meter verder op de grond gelegd. Gelukkig hield hij er niks aan over. Toen de regen eindelijk voorbij was zijn we toch maar gaan lopen, want dit zou een hele lange dag worden en we wilden niet een extra dag in het park verblijven. Het was soms best eng want de rukwinden waren zo sterk dat ze je omver bliezen. We moesten regelmatig op de grond gaan zitten om niet meegesleurd te worden. Je kan je eigenlijk niet voorstellen hoe hard de wind was, als je het niet zelf hebt meegemaakt. Voor veel mensen was dit een nare dag, met kapotte tenten en gescheurde kleding van het vallen. ’s middags werd het gelukkig ietsje minder en kwam de zon door. We moesten nog een rivier oversteken en om natte voeten te voorkomen hebben we onze schoenen maar uitgetrokken. Pfft, dat water was koud!

Op de route maakten we kennis met veel verschillende mensen. Vlak voor de camping kwamen we weer bekenden tegen, die helaas moesten stoppen omdat hij tijdens een valpartij zijn enkel had bezeerd en er niet meer op kon staan. Ze hadden een platform met tent gereserveerd en al betaald. We mochten hun plaats innemen, en kregen er zelfs een ontbijt bij! Een meevallertje dus 😉

16-01: Dag 5 Torres del Paine en afdalen

Gelukkig was de storm gaan liggen. Tijl ging al om 3h ’s nachts op pad om de zonsopgang bij de Torres te bekijken. Ik had gehoord dat het laatste stuk steil was en koos voor een langere nacht met een gratis ontbijt. Mijn hielen waren trouwens inmiddels ook beide kapot, dus ik vond het wel prima zo. Tijl was om 9h weer terug en toen hebben we samen de spullen opgeruimd en onze eigen tent opgezet om nog even te laten drogen. Iets voor elfen begonnen we aan de afdaling naar Las Torres, voor velen het startpunt van de trekking. We deden er zo’n 1,5 uur over en kwamen onderweg veel vermoeide mensen tegen die net begonnen waren aan de klim. De meeste mensen lopen de route namelijk van oost naar west (wat ik niet aanraad, want dan moet je de eerste dag heel veel klimmen, kan je geen zonsopgang zien en heb je de wind vaker van voren). Eenmaal beneden trakteerden we onszelf op een biertje met hotdog en met twee bussen kwamen we weer terug in Puerto Natales. De tweede bus deed er 2,5h over, maar daar hebben we maar weinig van meegekregen want na zo’n tocht ben je doodop.

Bij terugkomst bleek ons hostel vol te zijn, maar gelukkig regelde de eigenaar een ander hostel voor ons. We namen ook gelijk contact op voor onze toer naar Ushuaia, en toen bleek dat de dame niks voor ons had geregeld terwijl wij dachten dat alles rond was. En tsjah, het was nu vrijdag half zes en het kantoor ging maandag pas weer open. We hadden de bustickets voor zondag al gekocht… De zoveelste tegenvaller, maar die komen we vast ook weer te boven. We vielen als een blok in slaap.

17-01: Bijkomen

We sliepen diep en werden wakker van de wekker. Om 10h stonden we voor de deur van een andere toeroperator, maar helaas kon die ons alleen helpen aan een accomodatie in Ushuaia van 220 dollar per nacht. Terug in het hostel vonden we online gelukkig andere accomodaties en boekten ook gelijk het vliegticket van Ushuaia naar Buenos Aires. Het is nu nog even veel doen en bekijken in weinig tijd, maar in Buenos Aires zijn mooie stranden hebben we gehoord dus wordt het eindelijk tijd om weer even bij te komen 😉 Morgen reizen we van Puerto Natales naar Ushuaia, een busreis van zo’n 14 uur.