Op 6 januari 2018 verlieten we na 3,5 week Vietnam. Een nieuw land betekent vaak weer even wennen aan een andere omgeving, cultuur en gebruiken.
Grensovergang
Met een boot gingen we de grens over, dat hebben we nog niet vaak (nooit?) gedaan. Maar het verliep heel soepel. We werden bij ons hotel in Chau Doc opgehaald en waren binnen 5 minuten bij de speedboot. We gaven onze paspoorten met 1 pasfoto aan de bemanning en alles werd geregeld. Ze vulden zelfs de visumaanvraag voor Cambodja in, inclusief handtekening 😉 Na 45 minuten varen maakten we een korte stop om Vietnam te verlaten. Na 10 minuten stopten we weer bij de checkpost van Cambodja. Beide landen checkten geen bagage. We zijn weer een paar mooie stempels in ons paspoort rijker. Rond half één waren we in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
Steden
Net als de steden in Vietnam is Phnom Penh in Cambodja ook groot en druk. Je hebt een tuktuk nodig om wat te kunnen zien. De straten zijn hier genummerd, een invloed van de Fransen. Het beloofde weer een erg hete dag met veel zon te worden. We bezochten het paleis, waarvan een deel bewoond wordt. Dat was heel indrukwekkend. Veel prachtige gebouwen bij elkaar met gouden daken en veel details. We zagen een en ander uit het boeddhisme terug. In Cambodja is 80% boeddhistisch, in tegenstelling tot 16% in Vietnam.
Daarna gingen we naar de Wat Phnom pagode, bovenop een heuveltje. Er stonden veel mooie beelden van slangen, leeuwen, goden en afbeeldingen van naakte vrouwen. Bovenaan werd eten bereid, twee gebraden varkens. Of het voor consumptie of als offer was bedoeld, weten we niet.
Oorlogen
Toen de rode Khmer, een extreem communistische bewind, Cambodja wilde veroveren verjaagden ze alle Cambodianen uit de steden. Iedereen die maar enigszins geschoold leek, mensen met een bril bijvoorbeeld, waren een bedreiging. Ze namen alle gebouwen in en veranderen een school in een gevangenis: Tuol Sleng. Vanaf hier brachten ze duizenden mensen naar de killing fields. We bezochten deze plekken om meer te weten te komen over de geschiedenis van Cambodja. Het is een gek idee dat de rode Khmer nog tot 1979 aan de macht waren. Voor veel Cambodjanen is dit gespreksonderwerp dan ook taboe.
De relatie met Vietnam is niet altijd even goed geweest. De grens tussen deze landen is nogal eens gewijzigd. Zo hoorde de Mekong Delta vroeger bij Cambodja. Uiteindelijk heeft Vietnam wel geholpen om de rode Khmer terug te dringen.
Vervoer
Met een minibus vertrokken we naar Kampot. Net als in Vietnam deed deze er langer over dan gezegd, ruim 3 uur in totaal. Hij stopte steeds onderweg om meer mensen op te pikken, zelfs als wij dachten dat er geen plek meer was. Deze keer geen scooter, maar er stapte wel een jongen met 2 kippen in.
Onderweg was er meer te zien dan in Vietnam. Mooie poorten met daarachter tempels. Hier rijden ook meer auto’s rond dan scooters.
Platteland
Na het ontbijt in Kampot gingen we met Rany, onze tuktuk chauffeur en tegelijkertijd gids, op pad. We reden grotendeels over een onverharde weg vol gaten. Er liepen veel witte koeien door het groene landschap vol rijstvelden, de bergen op de achtergrond. Eigenlijk niet heel anders dan de Mekong Delta in Vietnam. Lokale vissers hadden succes, in de tijd dat wij stonden te kijken vingen ze kleine vissen, 1 grote en een kikker. We bezochten een tempel in een grot, een meer, peperplantage, pagode, vissersdorpje en zoutvlakten. Helaas had het de laatste dagen teveel geregend waardoor de zoutoogst was uitgesteld en er niet veel te zien was.
We waren net op tijd terug om nog een boottripje te maken tijdens de zonsondergang. Als extra traktatie zagen we tientallen flikkerende vuurvliegjes in de bomen.
Eten
Het eten is lekker maar anders en ietsje duurder dan in Vietnam. De Khmer keuken biedt veel verschillende gerechten. Vooral de curries met Thaise invloeden vallen bij ons in de smaak. Het ontbijt in de hotels is wel minder naar onze smaak: veel wit brood met ei. Na Zuid Amerika is Tijl daar allergisch voor 😉
5 pings