«

»

mrt 01 2015

Van strand naar grote stad: Sao Paulo

23-02: Couchsurfing bij Lucas

Vanaf Curitiba namen we een andere bus naar Sao Paulo die er nog zo’n vijf uur over deed. Sao Paulo beloofde een grote, chaotische stad te zijn die veel reizigers liever overslaan. Maar hier stond ons een nieuw avontuur te wachten, namelijk couchsurfing. Dit is een wereldwijd concept waarbij mensen hun ‘bank’ beschikbaar stellen voor reizigers. Wij hadden contact gehad met Lucas en waren welkom in zijn appartement, net buiten het centrum. We kwamen ’s avonds aan en vonden makkelijk onze weg met zijn duidelijke routebeschrijving. Lucas woont samen met zijn Chinese vriendin (was nu in China) in een ruim appartement op vijf hoog. We hadden onze eigen kamer vol post-it’s beschreven met Mandarijnse tekens. Lucas bracht ons naar een traditionele burgerbar en dat smaakte erg goed. Daarna heeft hij ons met de auto nog een grote laan laten zien, waar we de volgende dag eventueel konden wandelen.

24-02: Rustig aan gedaan

Lucas moest overdag gewoon werken dus we hadden het rijk voor ons alleen. We hebben het in de ochtend rustig aan gedaan en net toen we naar een park wilden wandelen, werd het enorm slecht weer. Toen het eindelijk wat minder hard regende hadden we geen tijd meer voor het park en hebben we boodschappen gedaan om ’s avonds voor Lucas te koken. Het werd pilaf met truffels als toetje. Onderweg kwamen we nog langs een kapper, dus heeft Tijl zijn haar laten knippen. Ik wilde ook graag van wat haar af en aangezien mijn epileerapparaat op 110 volt niet werkt heb ik mijn benen maar laten waxen. ’s Avonds gekookt en hoewel ze hier perzik en kip een beetje rare combinatie vinden werd de maaltijd toch gewaardeerd. We kletsten nog wat en gingen pas midden in de nacht naar bed.

25-02: Stadswandeling en weer op weg

Dat het laat was geworden was aan iedereen te merken om 8 uur ’s ochtends, haha. We namen afscheid van Lucas en vonden het best jammer om weer te vertrekken. Het was toch wel heel erg fijn om in een apparementje met goed gezelschap te zijn en het gevoel van ‘een thuis’ te hebben.

Vandaag hadden we afgesproken met Terry en Lily om de gratis stadswandeling in het historische centrum van Sau Paulo te doen. De eerste helft van de tour bestond vooral uit grote gebouwen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het geen fantastische stad vond, al waren er wel een paar mooie plekjes te vinden. Leuk detail is dat de voetgangerslichten niet altijd poppetjes zijn, maar ook afbeeldingen van gebouwen. En de telefooncellen die nauwelijks meer worden gebruikt vanwege de komst van mobiele telefoontjes lijken hier op ‘grote oren’. Zo heten ze dus ook!

Halverwege zijn we afgehaakt omdat we een bus om half vijf naar onze volgende bestemming wilden nemen. Inmiddels was het weer gaan regenen en onweren. We waren tot op het ondergoed nat toen we met onze bagage bij het busstation aankwamen. Omdat het onmogelijk is in vijf minuten bij een loket buskaartjes te kopen en naar het juiste platfom te lopen, misten we ook nog eens de bus. Dat hield in dat we twee uur moesten wachten op de volgende en pas tegen elf uur aankwamen bij Sun Suites in Ubatuba. Gelukkig werden we daar al opgewacht en konden we gelijk naar bed.

2 pings

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.